Το έθιμο υπαγορεύει ότι η καρδιά πηγαίνει στον σκοπευτή, και λαμβάνοντας υπόψη το βεληνεκές, πρέπει να θεωρηθεί σχεδόν ακατάλληλο να παραιτηθεί κάποιος από την ανταμοιβή του;

Η καρδιά είναι πραγματικά ένα ωραίο κομμάτι. Αν κάποιος Τοξότης στο μέλλον θέλει να ξεφορτωθεί την καρδιά του, μπορούμε να το λύσουμε ομαλά στα κρυφά. Η κυνηγετική ομάδα σας δεν χρειάζεται να γνωρίζει τίποτα. Απλά έλα εδώ! Με εξαίρεση ορισμένα μέρη, αυτά που βρίσκετε συνήθως στον πάγκο κατάψυξης του παιχνιδιού, το κρέας της άλκης δεν είναι πολύ εμπορευματοποιημένο σε σύγκριση, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και οι πιο αξιόπιστες βρύσες μου χτενίστηκαν μηδέν.

Θα ρωτήσει κάποιος γιατί να γράψετε μια ανάρτηση για ένα κομμάτι κρέας που η πλειοψηφία των πολιτών θα δυσκολευτεί να ξεπεράσει; Λοιπόν, στη Σουηδία πυροβολούνται περίπου 80.000 άλκες κάθε χρόνο. Ο στόχος είναι συνήθως γύρω στις 100.000. Από τους 300.000 κυνηγούς, οι 270.000 λένε ότι κυνηγούν άλκες. Οι αριθμοί είναι φυσικά κατά προσέγγιση, αλλά υπάρχει ξεκάθαρα μια βάση αναγνωστών για μια ανάρτηση σχετικά με την καυτή καπνιστή καρδιά αλυκής. Επίσης, δεν είναι ασυνήθιστο οι κυνηγοί να κατέχουν έναν καπνιστή.

Το κυνήγι, το ψάρεμα και το κάπνισμα είναι ενδιαφέροντα που ενθαρρύνουν το ένα το άλλο. Λίγο σαν κρεμμύδι, καρότο και σέλινο. Το βάρος σφαγής για έναν ενήλικο ταύρο άλκης είναι περίπου 190 κιλά, για μια αγελάδα άλκες περίπου 160 κιλά και για ένα μόσχο περίπου 64 κιλά. Συνήθως λέγεται ότι το βάρος της καρδιάς είναι το 1/100 του βάρους σφαγής. Ένας πλήρως ανεπτυγμένος ταύρος έχει επομένως μια καρδιά που ζυγίζει λίγο λιγότερο από 2 κιλά(!). Περίπου 10.000 τόνοι κρέατος άλκες προμηθεύονται από τους Σουηδούς κυνηγούς κάθε χρόνο. Το κρέας κυνηγιού αντιστοιχεί στο 4% περίπου του συνόλου του κρέατος που καταναλώνεται στη Σουηδία και αποτελεί μια υγιεινή και έξυπνη για το κλίμα εναλλακτική λύση σε σχέση με άλλα κρέατα.

Το κρέας κυνηγιού είναι άπαχο και περιέχει υψηλότερα επίπεδα ουσιών όπως ωμέγα-3, ψευδάργυρο και σίδηρο από το κανονικό εξημερωμένο κρέας. Το κρέας κυνηγιού είναι ένας σουηδικός ανανεώσιμος φυσικός πόρος που είναι πραγματικά βιολογικός. Όπως έχετε ήδη καταλάβει, έχω πιάσει μια καρδιά άλκης. Ήταν από φίλο σε φίλο, με τον οποίο θα ήθελα πολύ να είμαι φίλος. Δεν υπήρξαν αντεγκλήσεις παρά μόνο μια μικρή γεύση του αποτελέσματος. Είπε και έγινε. Αφού ανταπέδωσα ένα κομμάτι από τη φρεσκοκαπνισμένη καρδιά, δεν άργησε να έρθει το ερώτημα αν ήθελα και θαλάσσια πτηνά; Μια άλλη εβδομάδα αργότερα μου έδωσαν τέσσερις σπιτικές μπύρες για να τις δοκιμάσω ως ευχαριστώ. Νομίζω ότι πρέπει να τον γνώρισα καρδιά με καρδιά. Δεν έχω γνωρίσει ποτέ τον τύπο αυτό καθαυτό, αλλά μου αρέσει ήδη και μπορώ να δω πολύ καλά πώς μπορούμε να απολαύσουμε ο ένας τον άλλον στο μέλλον.

Η φύση ρομαντική μέσα μου λέει ότι η καρδιά πρέπει κατά προτίμηση να την απολαμβάνεις στο δάσος μπροστά σε μια φωτιά. Υπάρχει βραστός καφές, τρεχούμενο νερό σε πρώτο πλάνο, φρεσκοψημένο ψωμί, βούτυρο, καλάμι και πιστόλι. Όλο το πακέτο. Είναι σχεδόν σαν ο αλλεργικός να θέλει να ρίξει και ένα χαλαρό, αέρινο κουδούνισμα. Η εικόνα που ζωγράφισα ακουγόταν πολύ ωραία μέχρι που κοίταξα έξω στον συννεφιασμένο καιρό και δεν μπορούσα να καταλάβω αν ήταν πρωί, μεσημέρι ή βράδυ; Είσαι και άνετος. Δεν είμαι καθόλου ενθουσιασμένος να οδηγήσω 30 μίλια για να φάω καπνιστή καρδιά αλκών δίπλα σε ένα ρεύμα νερού. Οι ιδιοκτήτες της γης πιθανότατα θα είχαν επίσης απόψεις για το γιατί κάθομαι στη γη τους με αδέσμευτο κυνηγετικό σκύλο, τουφέκι και χωρίς άδεια ψαρέματος. Μάλλον δεν θα αγόραζαν καθόλου ότι είναι όλα απλά στηρίγματα για την κατανάλωση της καρδιάς μου; Τοποθετώ μια ρουστίκ σανίδα κοπής σε εσωτερικούς χώρους. Ο καφές ανταλλάσσεται με αυτή την μπύρα που πήρα και ανάβω τη φωτιά στη σόμπα...
 

Μέθοδος:

Με μια καρδιά άλκης τόσο μεγάλη όσο ένα μικρότερο ποδόσφαιρο, μπορεί να είναι δύσκολο να ξεκινήσετε με το κόψιμο. Έχετε την αίσθηση ότι δεν ξέρετε πραγματικά από πού να ξεκινήσετε. Είναι δύσκολο να περιγράψουμε σε κείμενο την ακριβή σειρά με την οποία πρέπει να γίνουν οι περικοπές. Η συμβουλή μου είναι να σηκώσετε την καρδιά με τα δύο χέρια και να αισθανθείτε λίγο γύρω. Τότε πολύ σύντομα θα πάρετε μια ιδέα για τα διάφορα μέρη της καρδιάς.

Κάντε την πρώτη κοπή εκεί που νιώθετε ότι η καρδιά είναι το λιγότερο σφιχτή μεταξύ τους.

Μετά την εκπνοή, η καρδιά μπορεί στη συνέχεια να χωριστεί σε τρία μέρη.

Δύο πλευρές, οι χτένες, και ένα λίγο πιο λεπτό κομμάτι που δεν έχω τον λόγο.

Στη συνέχεια, κόψτε τένοντες, συνδετικό ιστό και πράγματα που δεν θα θέλατε να μείνουν σε ένα μοσχαρίσιο φιλέτο.

Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να μείνει μόνο το κρέας και μετά θα υπάρχει ένα μέρος για να κοπεί. Όσο πιο ακριβείς είστε, τόσο πιο ωραίο θα είναι αργότερα όταν το κρέας πρέπει να τεμαχιστεί και να απλωθεί.

Ετοιμάστε την άλμη.

Ανακατεύουμε τα άλατα με κρύο νερό. Εάν χρησιμοποιείται λεπτόκοκκο αλάτι, το νερό δεν χρειάζεται να ζεσταθεί εκ των προτέρων. Αφήνουμε λίγο το αλάτι και ανακατεύουμε κατά διαστήματα.

Παίρνετε λίγο από τον ζωμό και βράζετε τα μπαχαρικά. Αφήστε τα μπαχαρικά να σιγοβράσουν για λίγο κάτω από το καπάκι και μετά να κρυώσουν.

Στη συνέχεια, χτυπήστε το βρασμένο κάτω στο νόμο. Σιγοβράζοντας τα μπαχαρικά βγαίνουν καλύτερα οι γεύσεις.

Ζυγίστε τα κομμάτια του κρέατος κάτω από την επιφάνεια των στρώσεων, ένα κανονικό πιάτο συνήθως κάνει το κόλπο. Άφησα την καρδιά να μείνει στο διάλυμα για τρεις ημέρες όταν το διάλυμα αλατιού είναι 12%.

Μετακινηθείτε λίγο ανάμεσα στα κομμάτια κάποια στιγμή κάθε μέρα και το χρώμα θα είναι πιο ομοιόμορφο στο κρέας. Εάν τα κομμάτια είναι πολύ κοντά μεταξύ τους, οι στρώσεις δεν θα χωρέσουν.

Μετά από τρεις μέρες στο slow cooker, αφαιρώ και ξεπλένω το κρέας με τρεχούμενο κρύο νερό.

Στεγνώστε το κρέας εντελώς με χαρτί.

Κατά προτίμηση μετά αφήστε το να ξεκουραστεί και στεγνώσει σε μια σχάρα στο ψυγείο για μια νύχτα. Δεν μπορεί να τονιστεί αρκετά πόσο σημαντικό είναι να στεγνώσουν τα κομμάτια πριν ξεκινήσετε το κάπνισμα. Δεν είναι απαραίτητο να αφήσετε το κρέας να στεγνώσει στο ψυγείο όλη τη νύχτα, αλλά μετά φροντίστε να στεγνώσει, στεγνώσει ξανά και ξανά.

Στη συνέχεια καπνίστε την καρδιά στους 80°C μέχρι η εσωτερική θερμοκρασία του κρέατος να είναι 65°C. Χρησιμοποιώ μπρικέτες σφενδάμου, αλλά μια ισορροπημένη γεύση καπνού όπως αυτή που παίρνετε από το σκλήθρα λειτουργεί επίσης καλά.